Vakantie op het Zuider-Eiland

Mijn drie weken vakantie op het zuidereiland zitten er al weer op. Het is echt super snel gegaan, maar is wel een hele mooi tocht geworden. Wat begon met een lifttocht van Greymouth naar Picton (de plaats waar de boot van noord naar zuidereiland gaat) is ook weer geëindigd in een lifttocht tussen deze plaatsen (ongeveer 400 km). Het liften ging me redelijk goed af, beide keren had ik redelijk geluk en kreeg ik een lift over ongeveer het hele traject, al gingen de kleinere stukjes daarvoor en daarna wat moeizamer. In Picton heb ik me samen gevoegd met Niels, Maurice en Alicia die met de auto vanuit Hamilton kwamen. Er is eigenlijk veel te veel gebeurd om alles in dit verhaal te kunnen vertellen, dus ik zal me maar houden aan de hoogtepunten.

Drie weken is eigenlijk net even tekort om alles te zien wat je wil op het zuidereiland, daarom zijn we iedere keer steeds een dag op een plaats gebleven. We begonnen door de oostkust eigenlijk in sneltreinvaart naar beneden te reizen. We hadden gehoord dat de West Coast wat meer de moeite was, dus wilden we niet teveel besteden in het oosten. Al was dit evengoed ook zeker de moeite waard. We hebben gekajakt op zee bij Kaikoura. Dit is een plaats waar veel walvissen, dolfijnen en zeehonden worden gespot. Walvis spotten was ons net even te duur, dus daarom maar kajakken. Genoeg zeehonden gezien, maar wat we toen nog niet wisten was de ongeveer het hele zuidereiland is bezaaid met zeehonden.  Aangezien het kajakken nogal duur was, hadden we besloten in verloop niet al te veel geld meer te uit te geven aan activiteiten. En dat hebben we ook gedaan, we hebben alles ongeveer gratis gedaan, wandelen, wandelen en nog eens wandelen :P Maar hierdoor zie je wel heel veel van het land, en kom je op heel veel bijzondere plaatsen. Daarna zijn we verder gereisd naar Christchurch en de peninsula in de buurt. Met Kerstmis zijn we eerst even in Dunedin geweest, maar aangezien alles dicht was zijn we voor het kerst toch maar verder gegaan. Uiteindelijk bestond ons avondmaal uit fish en chips. Maar dat maakte me niet echt uit, ik zat toch niet echt in het kerstgevoel. Veel te warm en licht voor kerstmis!

Tweede Kerst dag, in de avond, zaten wel al weer op het meest zuidelijke puntje van Nieuw Zeeland en hebben we de boot naar Stewart Island genomen. Het verste wat ik ooit van huis zal komen denk ik, of ik moet naar Antarctica gaan. Dit eiland bestaat eigenlijk alleen maar uit bos, en er is een dorpje met een paar honderd inwoners. Dit eiland is de beste plek om kiwi’s in het wild te spotten. We zijn na aankomst meteen met een watertaxi meer landinwaarts gegaan, in de bush. Hier hebben we geslapen in een hut speciaal voor mensen die door de bush een meer daagse wandeltocht doen. De normale tocht duurt drie dagen en twee nachten, maar er is er ook een van tien dagen en zelf 18 dagen! In de schemering zijn we erop uit getrokken om een kiwi te spotten. Een tijdje rustig door het bos lopen, maar zonder enig resultaat. Net toen we weer omkeerde om richting de hut terug te lopen hoorden we wat kraken. Het zou toch geen kiwi zijn?! Heel rustig naar boven gelopen en ja hoor, achter een boomstam zat een kiwi rustig insecten uit de grond te eten. Het zijn hele blinde beestjes, dus het duurde heel lang voordat hij door had dat we op nog geen twee meter van hem af stonden. Echt fantastisch, had niet helemaal gedacht er een te zien, maar als je er dan toch ineens ziet is dat wel heel magisch. De volgende dag hebben we de wandeling, die je normaal in twee dagen doet, terug gelopen naar het dorp. Was eigenlijk best goed te doen, maar we waren best stuk toen we uiteindelijk in het hostel aankwamen. Je moet namelijk ook nog eens al je eten, drinken en slaap spullen op het rug mee zeulen. De dag erna hebben we lekker rond gehangen in het dorpje. Heel grappig, want omdat het zo klein is kom je steeds bekende mensen tegen; dezelfde wandelaars uit de hut en bush, en de locals beginnen je zelfs te herkennen.

De Fiordlands waren daarna de volgende bestemming. Dit was misschien toch wel het mooiste gedeelte van de hele reis. Eigenlijk onbeschrijfelijk hoe het daar is. Hoge bergen met ijs, waarvan ontelbare watervalletjes naar beneden stromen. De bergen zijn heel onherbergzaam, grote rots formaties met alleen wat begroeiing van mossen. En dan weer iets lager zijn er grote uitgestrekte bossen met kolkende rivieren en rustige meertjes. En omdat het zo ontzettend veel regent in de gebied is alles super groen en begroeid met mos. Het mooiste wat ik gedaan heb in dit gebied is het lopen naar Lake Marian. Dit was een redelijk klim om boven te komen, maar als je dan aan het eind de hoek om stapt van het bos, is daar een prachtig helder meer tussen de bergtoppen in. Na helemaal heet geworden te zijn van de klim zijn we er direct in gesprongen. Ontzettend koud, maar o zo lekker na de klim. En het water was misschien ook wel het beste water wat ik ooit heb geproefd!

Oud en Nieuw hebben we in Queenstown gevierd. De plaats die de meeste toeristen trekt, dus erg druk, maar daarom wel een goede plaats voor een feestje. Alle accommodatie was al volgeboekt sinds begin december, dus veel mensen hadden geen plaats om te slapen, net als ons. We hebben een parkeerplaats gevonden en hebben hier de auto neer gezet om daar in te slapen. En we waren niet de enige, dus na een tijdje had zich een heel wagenpark om ons heen gevormd met mensen die ook in hun auto wilde slapen. Heel er gezellig! Fantastisch hoe wildvreemde mensen in eens een feestje kunnen maken door op dezelfde plaats te parkeren.

Daarna zijn we weer langzaam om hoog gereisd langs de west coast. Een heel mooi gebied met ruige kust, regenwoud en subtropisch regenwoud, bergen met gletsjers en grotten. Op de kust ligt dus ook greymouth waar mijn veldwerk gebied is. Het enige nadeel aan dit gebied zijn de grote hoeveelheden sandflies, die je meteen terroriseren als je even stil staat in het bos. Rustig picknicken zat er dus niet meer bij helaas. Langzamer hand zijn we steeds noordelijk gegaan totdat we weer terug waren in Picton en ik weer afscheid moest namen van iedereen. Ik bleef namelijk nog een week langer in greymouth voor veldwerk. Dat is dus waar ik nu zit. We hebben drie weken van mooi weer gehad, en dat is ideaal voor vakantie, maar nu heb ik regen nodig voor mijn veldwerk, en dat is er helaas niet. Dus het is nu even afwachten wanneer ik er weer op uit kan gaan voor de bemonstering.